DING DONG!
Ivan Pavlov (1849-1936) werd bekend door zijn experimenten met honden.
Hij probeerde een verband te leggen tussen twee prikkels. Eenvoudig gezegd: de hond hoort een bel en krijgt daarna eten. Na verloop van tijd gaat de hond een verband ontdekken tussen het horen van de bel en het verschijnen van voedsel. Dit is klassieke conditionering.
Wat gebeurt er als je huisdieren hebt en je maakt de koelkast waar het voer in staat open? Juist! De dieren gaan kwijlen. Ze hebben het geluid van de deur van de koekast verbonden aan het krijgen van voedsel.
De reclame op TV maakt veel gebruik van klassieke conditionering. Bepaalde muziek die fijne gevoelens op kan wekken om meer chips te verkopen, een tropisch eiland om Bounty aan te prijzen, autoreclame waarin een knappe jongedame in bikini een hoofdrol speelt, met als bedoeling mannen een licht opgewonden gevoel te bezorgen dat ze daarna gaan koppelen aan de desbetreffende auto.
Nog een voorbeeldje: Een poos geleden had ik een klein auto ongeluk. Terwijl het verkeersongelukje gebeurde reed de ijssco man door de straat en rinkelde vrolijk met de bel van de ijsjeskar. Nog steeds denk ik bij het horen van een bel van een ijscokar aan dat voorval en krijg een vervelend gevoel. Ik heb het geluid geassocieerd met een vervelende ervaring.
Bij PuppyStar maken we gebruik van klassieke conditionering als we de honden, tijdens onze puppycursus, het geluid van de clicker aanleren. Als we daarmee bezig zijn moet er een verband worden gelegd tussen het geluid wat de clicker maakt en een prettige ervaring.
Er is nog een andere manier van conditioneren namelijk operante conditionering. Operante conditionering is leren door het effect wat gedrag geeft. Je leest er meer over in deze folder.
Hieronder een flimpje over de experimenten van Pavlov.